MANTIKSIZ ADAM (IRRATIONAL MAN)
Woody Allen'in en son filmi 'Maç Sayısı', 'Cassandra'nın Rüyası' hatta 'Suçlar ve Kabahatler' sularında ama onlar kadar iyi değil... Woody'nin Dostoyevski'nin 'Suç ve Ceza'sından etkilenip de uyarlama konusunda (mesela) Demirkubuz'dan daha hafif, daha Amerikan bir hava tutturma çabası her zaman takdire değer. (Sevgi ve nefretle bağlı olduğu 'ağır' Avrupalı ustalara, Fellini'ye, Bergman'a da aynısını yapar. Sonuç tabii her zaman bir başyapıt olmaz.) 'Mantıksız Adam' da ise, 'Suç ve Ceza' temasını alıp aslında sinsice Hitchkock'la karıştırıyor.
Lunapark bölümüyle selam çaktığı 'Trendeki Yabancılar'dan, 'Şüphenin Gölgesi'nden 'başkasının adına cinayet işleme', 'halim selim görünüşlü katil', 'kusursuz cinayet var mıdır?' temalarını aşıran film, 'yaşadığını hissetmek için kendine varoluşsal bir amaç bularak damarlarına yaşama tutkusu zerkeden' klişe felsefe hocasını gayet de donuk bir biçimde işliyor. Filmin anlatıcısı durumundaki Emma Stone ise bu karaktere yanıp yakılan parlak öğrenci rolünde önce güzel ve cazip, sonlara doğru ise 'adalet yerine gelmeli!' çığlıklarıyla sıkıcı. (Woody de durumun farkına varmış olmalı ki, Stone'un ağzından ona 'orta sınıf değerleri'ni itiraf ettiriyor.)
Filmde tutkuyla uzaktan yakından ilgisi olan tek kişi var. Kampüs femme fatale'i fen hocası Rita rolündeki Parker Posey; 'indie kraliçesi' Posey'i uzun zamandır filmlerde görmüyorduk. En son bir Hal Hartley filminde had safhada sıkılırken hatırlıyorum onu. Ortayaşlı, evliliğinden bıkmış, kampüse her gelen erkeğin tadına bakmaya kararlı 'Rita' (daha uygun bir isim seçilemezdi), felsefe hocası Joaquin Phoenix'in (role göbeğinden başka bir katkısı yok) tutkusundan çok daha gerçek bir tutkuya sahip; hayat boyu İspanya'ya gitmek istemiş zaten ve sahici bir hayatta kalma tutkusuyla yapıştığı bu adamla cehennemin dibine de olsa gitmeye hazır... Parker Posey, kaybedecek bir şeyi kalmamış Rita rolünde kötü kesilmiş kahkülü ve torbamsı bej elbiseleriyle filmin basbayağı en Dostoyevskiyen karakteri.
Woody Allen'in en son filmi 'Maç Sayısı', 'Cassandra'nın Rüyası' hatta 'Suçlar ve Kabahatler' sularında ama onlar kadar iyi değil... Woody'nin Dostoyevski'nin 'Suç ve Ceza'sından etkilenip de uyarlama konusunda (mesela) Demirkubuz'dan daha hafif, daha Amerikan bir hava tutturma çabası her zaman takdire değer. (Sevgi ve nefretle bağlı olduğu 'ağır' Avrupalı ustalara, Fellini'ye, Bergman'a da aynısını yapar. Sonuç tabii her zaman bir başyapıt olmaz.) 'Mantıksız Adam' da ise, 'Suç ve Ceza' temasını alıp aslında sinsice Hitchkock'la karıştırıyor.
Lunapark bölümüyle selam çaktığı 'Trendeki Yabancılar'dan, 'Şüphenin Gölgesi'nden 'başkasının adına cinayet işleme', 'halim selim görünüşlü katil', 'kusursuz cinayet var mıdır?' temalarını aşıran film, 'yaşadığını hissetmek için kendine varoluşsal bir amaç bularak damarlarına yaşama tutkusu zerkeden' klişe felsefe hocasını gayet de donuk bir biçimde işliyor. Filmin anlatıcısı durumundaki Emma Stone ise bu karaktere yanıp yakılan parlak öğrenci rolünde önce güzel ve cazip, sonlara doğru ise 'adalet yerine gelmeli!' çığlıklarıyla sıkıcı. (Woody de durumun farkına varmış olmalı ki, Stone'un ağzından ona 'orta sınıf değerleri'ni itiraf ettiriyor.)
Filmde tutkuyla uzaktan yakından ilgisi olan tek kişi var. Kampüs femme fatale'i fen hocası Rita rolündeki Parker Posey; 'indie kraliçesi' Posey'i uzun zamandır filmlerde görmüyorduk. En son bir Hal Hartley filminde had safhada sıkılırken hatırlıyorum onu. Ortayaşlı, evliliğinden bıkmış, kampüse her gelen erkeğin tadına bakmaya kararlı 'Rita' (daha uygun bir isim seçilemezdi), felsefe hocası Joaquin Phoenix'in (role göbeğinden başka bir katkısı yok) tutkusundan çok daha gerçek bir tutkuya sahip; hayat boyu İspanya'ya gitmek istemiş zaten ve sahici bir hayatta kalma tutkusuyla yapıştığı bu adamla cehennemin dibine de olsa gitmeye hazır... Parker Posey, kaybedecek bir şeyi kalmamış Rita rolünde kötü kesilmiş kahkülü ve torbamsı bej elbiseleriyle filmin basbayağı en Dostoyevskiyen karakteri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder